Pożegnanie królów

Rush z albumem A Farewell to Kings będzie głównym bohaterem niedzielnej audycji za PROGiem.

Nie ma lepszej alegorii roku 1977. W tytule pożegnanie królów, na okładce opuszczony tron i korona oraz śmiejący się błazen na tle wszechobecnego spustoszenia i anarchii. Czyżby grafika miała symbolizować upadek progresywnych gigantów, niszczącą falę bezwzględnego punku i tron progresywności, który czeka na godnego reprezentanta? Rush na przestrzeni A Farewell to Kings udowodnił, że do tego miana może śmiało pretendować Choć ich twórczość odbiegała od wzorców King Crimson, Genesis czy Yes, to tworzyli niezaprzeczalnie wartościową muzykę. Podczas niedzielnej audycji posłuchamy obszernych fragmentów A Farewell to Kings, które okazało się, zarówno komercyjnie jak i twórczo, bardziej nośną płytą niż 2112 z ubiegłego roku.

Podróż za ocean wykorzystamy także do przyjrzenia się scenie Ameryki Południowej. Posłuchamy przede wszystkim znakomitej płyty Arco Iris oraz La Máquina de Hacer Pájaros. Na chwilę wrócimy również do muzyki progresywnej z Hiszpanii.

Start - niedziela (2 kwietnia), 21:00. Do usłyszenia!

Rush, 1977

Audycja nr 186 - rok 1977 (IX)

Playlista:

1. Zaprogowe intro
2. Premiata Forneria Marconi - Peninsula (Jet Lag, 1977)
3. Premiata Forneria Marconi - Traveler (Jet Lag, 1977)

4. Le Orme - Tenerci Per Mano (Storia O Leggenda, 1977)
5. Le Orme - Il Musicista (Storia O Leggenda, 1977)
6. Le Orme - Un Angelo (Storia O Leggenda, 1977) 
7. Stefano Testa - Notturno (Una vita, una balena bianca e altre cose, 1977)

8. Locanda Delle Fate - A Volte un instante di quiete (Forse le lucciole non si amano più, 1977)

9. Locanda Delle Fate - Forse le lucciole non si amano più (Forse le lucciole non si amano più, 1977)

10. Locanda Delle Fate - Profumo di colla bianca (Forse le lucciole non si amano più, 1977)
11. Riccardo Zappa - Celestion (Celestion, 1977)
12. Goblin - Suspiria (Intro) / Witch (Suspiria, 1977)
13. Goblin - Black Forest (Suspiria, 1977)
14. Angelo Branduardi - La Pulce D'Acqua (La Pulce D'Acqua, 1977)
15. Stormy Six - L'apprendista (L'apprendista, 1977) 
16. Triana - Hijos del agobio (Hijos del agobio, 1977)

17. Triana - Rumor (Hijos del agobio, 1977)

18. Atila - Reviure (Reviure, 1977)

Locanda Delle Fate - Forse le lucciole non si amano più

Zlot wróżek

Włoska scena rocka progresywnego z Lonada Delle Fate w roli głównej będzie tematem przewodnim najbliższej audycji za PROGiem.

Choć od roku 1974 rock progressivo italiano zaczęło już mocno zwalniać, to proces hamowania trwał na tyle długo, że jeszcze w roku 1977 mogliśmy cieszyć się nowymi, wartościowymi albumami. To przede wszystkim debiut Locanada Delle Fate, który zaproponował, może nie rewolucyjną, ale szczerą płytę, opierającą się na podwójnym trabancie instrumentów klawiszowych i gitar elektrycznych. Efektem jest bardzo gęsta i zawiła kompozycyjnie płyta Forse le lucciole non si amano più. W niedzielę posłuchamy dużej części tego wydawnictwa.

Za PROGiem nie zabraknie również grupy Goblin, która wydała kolejny soundtrack do horroru, przechodzącego trudne chwile PFM, wracającego do wysokiej formy Le Orme i całej masy innych włoskich zespołów. W tym wielu debiutujących! Audycję wieńczyć będzie zaś mała wycieczka do Hiszpanii. Ciekawych wydawnictwa z Półwyspu Iberyjskiego ukazało się wtedy niezwykle dużo.

Start - niedziela (26 marca), 21:00. Do usłyszenia!

Locanda Delle Fate, 1977

Audycja nr 185 - rok 1977 (VIII)

Playlista:

1. Zaprogowe intro
2. Emerson, Lake & Palmer - Piano Concerto No.1, Second Movement: Andante Molto Cantabile (Works Volume 1 (disc 1), 1977)
3. Rick Wakeman - Statue of Justice (Rick Wakeman's Criminal Record, 1977)

4. Rick Wakeman - Birdman Of Alcatraz (Rick Wakeman's Criminal Record, 1977)
5. Yes - Going For The One (Going For The One, 1977)
6. Yes - Turn Of The Century (Going For The One, 1977) 
7. Yes - Wonderous Stories (Going For The One, 1977)

8. Yes - Awaken (Going For The One, 1977)

9. The Alan Parsons Project - Breakdown (I Robot, 1977)

10. England - Midnight Madness (Garden Shed, 1977)
11. England - Poisoned Youth (Garden Shed, 1977)
12. Circus - The Bandsman (Movin' On, 1977)
13. Circus - Laughter Lane (Movin' On, 1977)
14. Gentle Giant - For Nobody (The Missing Piece, 1977)
15. Gentle Giant - Excerpts From Octopus (Playing The Fool, 1977)

Yes - Going for the One

Przebudzenie

Zespół Yes z wydaną w lipcu 1977 roku płytą Going for the One będzie bohaterem najbliższej audycji za PROGiem.

Od Relayer z listopada 1974 minęło sporo czasu. Czas ten grupa z jednej strony wykorzystała na aktywne koncertowanie, z drugiej zaś na wydawniczy odpoczynek (rok 1976 przepełniony był solowymi wydawnictwami muzyków) i próbę zdefiniowania się na nowo. Muzyka z Close to the Edge wryła się w status zespołu tak mocno, że formacja ciągle opierała na nim swoje twórcze pomysły. Potrzebne było nowe otarcie, którym okazał się, wydany blisko 3 lata później po Relayer, Going for the One.

Na ostateczną formę płyty złożyło się kilka czynników. Po pierwsze wyrzucenie Moraza i powrót Wakemana, co było posunięciem przede wszystkim biznesowym. Choć legendarnego klawiszowca na płycie nie słyszymy zbyt wiele, to bez wątpienia miał on wpływ na mniej ekwilibrystyczny charakter całości (Wakeman nie znosił Yesowych "dłużyzn"). Po drugie atak punku i defensywa rocka progresywnego. Po trzecie zmęczenie dotychczasową formą. Do tego nowe podejście produkcyjne. Efektem jest płyta nawiązująca do korzeni Yes, skupiająca się na bardziej zwartych formach, w dużej mierze bazująca na brzmieniach gitary. Za PROGiem usłyszymy lwią część tego wydawnictwa.

Nie zabraknie również Wakemana, który w roku 1977 po raz kolejny wydał płytę solową. Sporo miejsca poświęcimy także niezwykle ciekawym "białym krukom" jak England i Circus. To będą niezwykle ciekawe muzyczne podróże.

Start - niedziela (19 marca), 21:00. Do usłyszenia!

Yes, 1977

Audycja nr 184 - rok 1977 (VII)

Playlista:

1. Zaprogowe intro
2. Brand X - Sun In The Night (Moroccan Roll, 1977)
3. Brand X - Why Should I Lend You Mine (When You've Broken Yours Off Already)... / ...Maybe I'll Lend You Mine After All (Moroccan Roll, 1977)

4. Brand X - Orbits / Malaga Virgen (live) (Moroccan Roll, 1977)
5. Steely Dan - Josie (Aja, 1977)
6. Dixie Dregs - Cruise Control (Free Fall, 1977) 
7. Dixie Dregs - Refried Funky Chicken (Free Fall, 1977)

8. Maneige - Les folleries (Ni Vent... Ni Nouvelle, 1977)

9. Ian Gillan Band - Clear Air Turbulance (Clear Air Turbulance, 1977)

10. Ian Gillan Band - Money Lender (Clear Air Turbulance, 1977)
11. Island - Introduction / Zero (Pictures, 1977)
12. Kraan - Vollgas Ahoi (Wiederhören, 1977)
13. Colosseum II - Put It This Way (Electric Savage, 1977)
14. Colosseum II - The Inquisition (Wardance, 1977) 
15. Camel - Skylines (Rain Dances, 1977)
16. Brand X - Nightmare Patrol (Livestock, 1977)

Brand X - Moroccan Roll

"More Rock 'n' Roll"

Scena fusion z drugą płytą Brand X na czele będzie tematem przewodnim najbliższej audycji za PROGiem.

Fusion, podobnie jak rock progresywny, za swoje najlepsze lata może uznawać pierwszą połowę lat 70-tych. Świetne płyty z drugiej połowy lat 70-tych to swego rodzaju rodzynki, a Moroccan Roll to jeden z najsmaczniejszych rodzynków na tym stole. Do prac nagraniowych nad krążkiem przystąpiono już pięć miesięcy po debiutanckim Unorthodox Behaviour (na przełomie grudnia 1976 i stycznia 1977, gdy Genesis przygotowywał się do wydania Wind & Wuthering i rozpoczęcia trasy koncertowej) lecz, wbrew tytułowi, zespół podążył w kierunku eksperymentów i pozaeuropejskich inspiracji. Dzięki temu wydawnictwo cechuje się nietypowym klimatem, nutką tajemniczości, a zarazem oryginalnością i dużą swobodą twórczą, co w drugiej połowie lat 70-tych na scenie fusion nie było takie oczywiste. Bez wątpienia album ten ugruntował pozycję grupy jako jednego z najwybitniejszych projektów jazzrockowych, które wykiełkowały w drugiej połowie lat 70-tych.

Warto dodać, że grupa, niestety bez Philla Collinsa w składzie (ale za to z dwoma oryginalnymi członkami i Kenwoodem Dennardem który zastępował Collinsa), w roku ubiegłym, po 17 latach przerwy, reaktywowała się i aktualnie koncertuje w Stanach Zjednoczonych.

Brand X zajmie dużą część naszego niedzielnego spotkania. Sporo czasu poświęcimy także debiutanckiemu, nieco rewolucyjnemu debiutowi Dixie Dregs oraz... płycie grupy Iana Gillana z Deep Purple, który w roku 1977 wydał album z pogranicza jazzu i rocka. 

Start - niedziela (12 marca), 21:00. Do usłyszenia!

Brand X, 1976/1977

Audycja nr 183 - rok 1977 (VI)

Playlista:

1. Zaprogowe intro
2. Ashra - 77 Slightly Delayed (Blackouts, 1977/1978)
3. Peter Hammill - Crying Wolf (Over, 1977)

4. Peter Hammill - Time Heals (Over, 1977)
5. Peter Hammill - This Side Of The Looking Glass (Over, 1977)
6. Peter Hammill - Lost And Found (Over, 1977) 
7. Emerson, Lake & Palmer - Piano Concerto No.1, Third Movement: Toccata Con Fuoco (Works Volume 1, 1977)

8. Emerson, Lake & Palmer - Lend Your Love To Me Tonight (Works Volume 1, 1977)

9. Emerson, Lake & Palmer - Tank (Works Volume 1, 1977)

10. Emerson, Lake & Palmer - Pirates (Works Volume 1, 1977)
11. Emerson, Lake & Palmer - Tiger in a Spotlight (Works Volume 2, 1977)
12. Van Der Graaf - Lizard Play (The Quiet Zone / The Pleasure Dome, 1977)
13. Van Der Graaf - The Siren Song (The Quiet Zone / The Pleasure Dome, 1977)

14. Van Der Graaf - Last Frame (The Quiet Zone / The Pleasure Dome, 1977)
15. The Alan Parsons Project - Total Eclipse / Genesis Ch.1 V.32 (I Robot, 1977)

 

Peter Hammill - Over

Koniec

Peter Hammill z solowym albumem Over będzie głównym bohaterem najbliższej audycji za PROGiem.

Wydanie kilku krążków w jednym roku dla lidera Van der Graaf Generator nie było niczym szczególnym. W roku 1977 znalazł czas na płytę solową jak i materiał studyjny ze swoim macierzystym zespołem. Pierwsze wydawnictwo to najbardziej osobista płyta w dorobku Hammilla, na przestrzeni której opowiada o zakończeniu związku z bliżej nieznaną Alice. To płyta przepełniona bólem i żywymi emocjami, a ze strony muzycznej wieloma eksperymentami i bardzo szerokim wachlarzem użytych środków. 

Mimo sporych problemów personalnych wokaliście udało się zebrać w całość Van der Graaf Generator, który w nowym składzie i ze skróconą nazwą nagrał dosyć nowatorską płytę. The Quiet Zone/The Pleasure Dome to granie dalekie od kultowym płyt formacji, a zbliżone bardziej do nowej fali. Analogie do Camel są tu bardzo na miejscu, choć obrano nieco inny kierunek.

Za PROGiem dużo miejsca poświęcimy również Emerson, Lake & Palmer. Grupa, po trzech latach, przerwy wydała w sumie trzy albumy. Dwuczęściowy Works Volume 1 oraz Works Volume 2. Przyjrzymy się bliżej tym, dosyć kontrowersyjnym wydawnictwom, wspominając pamięć Grega Lake'a i Keitha Emersona.

Start - niedziela (5 marca), 21:00. Do usłyszenia!

Van der Graaf, 1977